XIX. Yüzyılın ikinci yarısından itibaren insanın da diğer canlılar gibi bir sürecin, yani evrimsel bir oluşumun bu günkü aşaması olduğu bilimsel olarak kanıtlanmıştır.

İnsan denen canlıyı ele alan bilim adamları ( Antropologlar ) onun bir Homo erektus ( dik duran), bir Homo faber (alet yapan ), bir Homo ligua ( konuşan - dili olan ), bir Homo symbolicus ( soyutlayabilen ), bir Homo curiosus (araştıran ) ve bir Homo sapiens ( akıl sahibi ) olduğunu saptamışlar ve öylece tanımlanmışlardır.

İnsan bütün bu özelliklere, salt kendisince geliştirilen yalnızca onda olan bir özellik yani kültür sayesinde oluşabilmiştir.

Prehistaryacılar ( tarih öncesi araştırmacılar ) kültürü; insanın Homo faber olmasıyla yani, araç gereç yapmasından itibaren başlatırlar.

Bize ulaşabilen insan elinden çıkma en eski araç - gereçlerin yapımlarında hammadde olarak taşın kullanıldığı örneklerdir. Bunlara günümüzden yaklaşık 2.200.000. yıl öncesinden rastlanmaya başlanır.

Bilimsel verilere ve yorumlara göre insanın insanlığı da bu tarihten itibaren başlar. Kısaca; insanı insan yapan ilk ve en önemli gelişme insanın ilk aleti yapmasıdır.